Vandaag maakte ik een lange wandeling.
Niet zomaar een wandeling, maar een heel bewuste wandeling in verbinding met mezelf, mijn hondenmaatje Guus, de bomen, planten, dieren, velden, beken, meren en alles wat verder nog aanwezig was.
Met de zon als getuige werd ik één met al het leven om mij heen.
Zo struinde ik bijna drie uur door de outskirts van Heeswijk-Dinther.
Simpelweg verbonden.
Buiten de tijd.
En ik was het gelukkigste ‘meissie’ op deze aarde.
Zo is het leven bedoeld.
Meer is niet nodig.
Ik ben.