Op een verstilde dinsdagmiddag
Gedragen door de aarde
Omarmd door de energie van Maria
Ga ik in gesprek met mijn hogere zelf
Over de grenzen die ik al verleg
De vrijheid die ik al opeis
De kwetsbaarheid die er al mag zijn
En de manifestatiekracht die al magische vormen aanneemt
Maar ook over de spiegels waar ik nog in mag kijken
De lessen die ik nog mag leren
De gevoelens die ik nog mag uiten
En de patronen die ik nog mag doorbreken
Eenmaal besloten dat je de kunst van het leven wilt beoefenen
Is er geen weg meer terug
De spiraal baant zich altijd een weg
Legt laag voor laag de zaken bloot
Ik ben aangekomen bij de halte die mij laat zien dat het tijd is om echt op alle facetten van mijn leven verantwoordelijkheid te nemen voor wat ik wil ontvangen
Dat ik me schaamteloos mag overgeven aan wat goed voelt in het moment
De angst verder voorbij, de grenzen verder verlegd, de voorouder pijn verder geheeld
Opdat zuivere liefde kan stromen
Voorbij schuld, schaamte, boete en dualiteit
Voor mij en wij
Als template voor de nieuwe tijd
Sta jij vast bij een halte en kun je wel wat positieve energie gebruiken?